Ο προσωρινός κατάλογος περιλαμβάνει τουλάχιστον 235 τίτλους από 27 εκδότες, τριμηνιαίων ως επί το πλείστον περιοδικών, με έδρα εκτύπωσης την Καλιφόρνια και συγκεκριμένα το North Hollywood. Από το 2010 μάλιστα που λειτουργούν τα ιστολόγια των «Αρχείων Γυμνισμού» εμφανίζονται κατά διαστήματα νέοι, άγνωστοι τίτλοι.
Θεωρούμε ότι ο κατάλογος που έχει ήδη αναρτηθεί στο ιστολόγιό μας http://angmimik-naturistarchivesofthe1960s.blogspot.gr είναι ενδεικτικός και σε καμια περίπτωση πλήρης, επειδή πολλοί εκδότες κυκλοφορούσαν τα έντυπά τους «κάτω από τον πάγκο» και όχι μέσω διανομέων, με ελλιπή στοιχεία (αριθμός τεύχους ή τόμου, χωρίς ημερομηνία κ.α.), για να αποφύγουν πιθανή κατάσχεση από τις διωκτικές αρχές. Έτσι η καταγραφή όλων των τίτλων είναι πρακτικά αδύνατη.
Ακόμη και σήμερα παραμένει μυστήριο ο συνολικός αριθμός των τίτλων που κυκλοφόρησαν τότε. Η Βιβλιοθήκη της Βουλής των Αντιπροσώπων (Library of Congress) διαθέτει 43 τίτλους.
Η απρόσκοπτη κυκλοφορία των περιοδικών γυμνιστών ήταν πρακτικά αδύνατη στις μεσοδυτικές πολιτείες, ακόμη και με το ταχυδρομείο. Η Νέα Υόρκη και το Σικάγο επέτρεπαν μόνο λογοκριμένες εκδόσεις, ενώ άλλες πολιτείες εμπόδιζαν την κυκλοφορία τους. Σε πολλές μεγάλες πόλεις οι αρχές, με τη συμπαράσταση ομάδων πίεσης πολιτών προχωρούσαν σε κατασχέσεις και συλλήψεις πρακτόρων και διανομέων, με το πρόσχημα καταπολέμησης της πορνογραφίας, έχοντας στο πλευρό τους τις γνωστές συντηρητικές ομάδες πολιτών. Υπάρχει τουλάχιστο μια φωτογραφία από την καύση εκατοντάδων αντιτύπων σε κλίβανο σχολείου.
Τον Οκτώβριο 1965 άρχισε η μεγαλύτερη δίκη στη μεσοδυτική, συντηρητική πολιτεία της Ιοwa, (ολοκληρώθηκε τον Ιανουάριο 1966),
με κατηγορούμενους 16 φυσικά και νομικά πρόσωπα, ο αρχικός κατάλογος κατηγορουμένων περιλάμβανε δεκάδες άτομα για την αποστολή και
διακίνηση μέσω ταχυδρομείου αισχρών και πορνογραφικών εντύπων.
Κατηγορούσα αρχή, ως συνήθως, η ταχυδρομική υπηρεσία των ΗΠΑ. Δεκάδες
μάρτυρες από την Καλιφόρνια, τη Φλόριντα και άλλες προοδευτικές πολιτείες, με έξοδα της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, υποχρεώθηκαν να μεταβούν στην πολιτεία αυτή,
για να καταθέσουν ενώπιον της επιτροπής ενόρκων που θα αποφάσιζε την απόδοση κατηγοριών. Η εξέταση μαρτύρων των
οποίων οι φωτογραφίες αναγνωρίστηκαν στα περιοδικά γυμνιστών, είχε σαν
αποτέλεσμα το διασυρμό πολιτών, κυρίως εκείνων που είχαν φωτογραφηθεί με
τη θέλησή τους για τα συγκεκριμένα έντυπα. Δυστυχώς, για τους
καλοπροαίρετους γυμνιστές οι φωτογραφίες τους είχαν υποστεί επεξεργασία από τους
αδίστακτους εκδότες, πολλοί από τους οποίους αργότερα διέπρεψαν στην
έκδοση αμιγώς ερωτικών (=πορνογραφικών) εντύπων (χαρακτηριστικά δείγματα βρίσκονται σε παραγγελία για τη «Βιβλιοθήκη Γυμνοκρατίας-Ηδονισμού»). Οι τελευταίοι δημοσίευαν προκλητικές
φωτογραφίες γυναικών, χωρίς την
έγκρισή τους (!), και πάντοτε εστίαζαν στα επίμαχα σημεία τους.
Άλλοι πάλι καυτηρίασαν τη χλιαρή στάση της Αμερικανικής Εταιρείας Ηλιοθεραπείας (American Sunbathing Assosiation), της οποίας επίλεκτα μέλη, με τον έναν ή άλλο τρόπο, είχαν εμπλακεί στην προώθηση τέτοιων εντύπων. Βέβαια, τηρουμένων των αναλογιών, η αμερικανική εταιρεία δεν μπορούσε να παρέμβει στην έκδοση και απρόσκοπτη κυκλοφορία των περιοδικών που καλύπτονταν από την πρώτη τροποποίηση του αμερικανικού συντάγματος, αλλ' όμως συνέβαλε με τον τρόπο της στη διάδοσή τους, γιατί είχε οικονομικό όφελος από την πώλησή τους! Το επίσημο όργανο της ΑSA «The Bulletin» διέθετε κατά διαστήματα περισσότερους από 50 τίτλους περιοδικών αμφίβολης ποιότητας στα μέλη της, με έκπτωση 10%! Μόλις στο συνέδριο του 1967 αποφασίστηκε από τον αείμνηστο πρόεδρο της ASA Ηal O'Neill (1967-1969) η σταδιακή απομάκρυνση της εταιρείας από την πώληση ψευδογυμνιστικών εντύπων και η εκποίηση των αποθεμάτων.
Τονίζουμε, ότι τα περιοδικά γυμνιστών απευθύνονταν, κατά κύριο λόγο, στους λευκούς, μεσήλικες Αμερικανούς και όχι στους γυμνιστές, μέλη αναγνωρισμένων συλλόγων που ενημερώνονταν από τα επίσημα όργανά τους. Μόνο το 5% των αναγνωστών ήταν γυμνιστές, κατά δήλωσή τους.
Πολλοί εκδότες, στην αναζήτηση εύκολου κέρδους και βελτίωσης της θέσης τους στην αγορά, χρησιμοποιούσαν καλλίγραμμα μοντέλα από το 1965, όταν αντιλήφθηκαν ότι οι πόρτες των συλλόγων είχαν κλείσει ερμητικά στους φωτογράφους και επίδοξους εκμεταλλευτές τους. Πρέπει επίσης να σημειωθεί η σταδιακή δημοσίευση έργων γνωστών Ευρωπαίων φωτογράφων σε ορισμένα από τα έντυπα. Το κέρδος πάνω απ’ όλα!
To κάθε περιοδικό κυκλοφορούσε σε 10.000-30.000 αντίτυπα, ενώ ο μεγαλύτερος εκδότης και διανομέας σε όλη την Αμερική, η Sun Era, Inc. του Milton Luros (1911-1999), διέθετε πάνω από 25 τίτλους σε αλμυρές, για την εποχή, τιμές!
Σύμφωνα με τον ειδικό σε θέματα γυμνισμού Cec Cinder, μόνο 12-15 περιοδικά μπορούσαν να χαρακτηρισθούν αυθεντικά! Μιλάμε πάντοτε για τα εμπορικά και όχι τα επίσημα όργανα συλλόγων και ομοσπονδιών, που η κυκλοφορία περιοριζόταν μεταξύ των μελών τους.
Μεγάλος αριθμός αντιτύπων κατασχέθηκε και καταστράφηκε από τις πολιτειακές αρχές σε επιδρομές της υπηρεσίας ηθών στο Λος Άντζελες, τη Νέα Υόρκη, τη Φιλαδέλφεια και άλλες πόλεις.
Tην 1 Οκτωβρίου 1963 στη Φιλαδέλφεια της Pennsylvania 70 αστυνομικοί με πολιτικά υπό την καθοδήγηση του Clarence Ferguson, προϊσταμένου της υπηρεσίας ηθών, ύστερα από προετοιμασία δύο μηνών, κατέσχεσαν 5.000 αντίτυπα άσεμνων βιβλίων και περιοδικών και προχώρησαν στη σύλληψη ενός διανομέα και είκοσι μεταπωλητών, τα ονόματα των οποίων δόθηκαν αμέσως στη δημοσιότητα. Η αξία των κατασχεθέντων εντύπων υπολογίστηκε τότε σε 375.000 δολάρια με μέση ονομαστική τιμή διάθεσης τα 75 cents.
H «επιδρομή αρετής» καλύφθηκε εκτενώς από τον Τύπο και το ραδιόφωνο της εποχής. Ένας από τους συλληφθέντες, ο George Rosenbloom, χρειάστηκε οκτώ χρόνια για να αποκαταστήσει το όνομά του στο Ανώτατο Δικαστήριο των Η.Π.Α. (1971)
Η «Βιβλιοθήκη Γυμνισμού» διαθέτει χαρακτηριστικά δείγματα περιοδικών μόνο από την πρώτη περίοδο 1960-64, που είναι και τα σπανιότερα στην αγορά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου